Daar zijn we weer!
We konden het niet laten...we zijn weer teruggegaan naar Zuid-Afrika... ja, in onze mooiste dromen!
In onze droom reisden we terug naar 21 juni 2010 te Addo. Na een dag vol indrukken met leeuwen en krokodillen, was dit de dag om naar het National Addo Elephant Park te gaan. De naam zegt al, Elephant: ontzettend veel olifanten! Daarnaast waren er nog vele andere dieren (zie foto's).
22 juni zijn we vroeg vertrokken naar Oudtshoorn, het dorpje van de struisvogels! Die middag zijn we om 4 uur gelijk op z'n Oudtshoorns naar een struisvogelfarmgeweest. Hierbij hebben een stuk theorie gehad, daarna zijn we de struisvogels gaan bekijken (het verbaasde ons hoeveel struisvogels er bestaan!)en we mochten hier zelfs opzitten en berijden. Wat hilarische kiekjes opleverde!
23 juni zijn we vanuit Oudtshoornweervia een mooie routedwars door de bergen verder gereisd naar Cape Town. InMilnerton, waar weverbleven, was de grootste winkelmall van het zuidelijk halfrond. Dit was een heel modern, superdeluxe en groot winkelcentrum waar de prijzen waren aangepast naar Europese maatstaven.'s Avonds zijn we lekker uit eten geweest bij de Thai aan het strand. Hier hebben we op z'n Thais met stokjes gegeten, helaas geen foto's haha!
Na het diner hadden we contact met Rene Ebens, die aan het eind van de middag veilig was aangekomen in Cape Town, omvoor de volgende dag af te spreken om naar Robbeneiland en de wedstrijdte gaan.
De volgende dag zijn met de taxi naar de guesthouse van Rene gegaan en naar Waterfront gelopen, waar de boot naar Robbeneiland vertrok.
Robbeneiland was heel indrukwekkend, je wordt geconfronteerd met de gebeurtenissen van toen, vooral doordat je door een exgedetineerde een rondleiding krijgt. Dit alles is moeilijk te verwoorden, wij denken zelf dat je er zelf geweest moet zijn. De terugreis waren we een beetje down en moesten we het een en ander tot ons laten bezinken, want we moesten onze gedachten omschakelen voor de wedstrijd die 's avonds plaatsvond. Na ons te hebben omgekleed zijn we vol goede moed richting de grandparade vertrokken waar het 'FIFA Fanfest' was voor de oranjesupporters. Daar aangekomen kwamen we Timo en Joep tegen. Wie zijn Timo en Joep? Dat zijn onze oud-stagiaires!! Het was erg gaaf om elkaar te treffen aan de andere kant van de wereld.
Om kwart voor 6 zijn we met de parade meegelopen, dwars door het centrum en het verkeer van Cape Town, richting het stadion (4KM!). We wisten niet wat we zagen.. 1 grote gezellig chaos.. automobilisten, bewoners, politie, iedereen was aan het meefeesten!
We waren aangekomen bij het stadion, dus de wedstrijd kon beginnen! Ongelooflijk hoeveel oranjesupporters hier aanwezig waren!
Na de wedstrijd hebben we nog een drankje gedronken en hebben we een taxi terug genomen naar ons verblijf Aloha Lodge in Milnerton.
25 juni was onze laatste volle dag in Cape Town. Ook al was het onze laatste dag.. we hadden weer een drukke planning. Eerst hebben we Rene opgehaald in Cape Town en zijn we doorgereden naar Franschhoek voor een wijnproeverij bij La Motte. De streek daar deed niet Zuid-Afrikaans aan, het was meer Côte d'Azur. We werden hartelijk ontvangen, waarna 'the winemaker' Edmund Terblancheaan ons werd voorgesteld. Hij begon meteen met glazen uit te delen, dit beloofde veel goeds! We hebben diverse witte en rode wijnen rechtstreeks uit de vaten geproefd, wat toch wel heel apart en speciaal is. Na de rondleiding (zie foto's) schoven we aan tafel, waar de echte proeverij begon. We hebben de wijnen ook kunnen beoordelen, er zaten hele goede wijnen tussen!
's Middags zijn we lekker wezen shoppen in Fransschoek en later in Waterfront. Hier hebben we onze laatste Zuid-Afrikaanse randen kunnen opmaken.
Als afsluiting hebben we nog in eenoranje 'watervoetbal' gezeten en een heerlijk afsluitdiner genuttigd.
26 juni was de dag van vertrek. 's Ochtends om half 9 stonden we op het vliegveld van Kaapstad, want om 10.55uur vertrok ons vliegtuig richting Jo'burg. Op Jo'burg hebben we onze bagage (maar liefst 7 stuks haha) naar de bagagesave gebracht en zijn we met een splinternieuwe, supersnelle trein naar Sandton Park afgereisd. We waren niet de enige met dit goede idee... het was een mierenhoop, de wachttijd om aan tafel te mogen te zitten was opgelopen tot een uur. Na eindelijk, in een rustigere omgeving, een tafeltje te hebben gevonden, konden we eindelijk een lekker bak koffie nemen met een sandwich. Na nog wat te hebben geshopt en de drukte zat waren, zijn we weer teruggegaan naar de airport.
Voordat we aan boord gingen, hebben we nog wat gegeten en konden we ons klaar maken voor een reis van 8 uur naar Tripoli! Onderweg hadden we vrij veel last van turbulentie, Sabine had het geluk dat ze heerlijk lag te slapen. Ze werd ineens wakker door een alarm in het vliegtuig. Dit alarm hadden we nog nooit gehoord! Het cabinepersoneel rende geschrokken door het vliegtuig en doken het toilet in. Ra ra wat kwam er uit.... Een grote, brede vent die in het laatste half uurtje een sigaret had opgestoken! Meneer werd meegenomen naar achteren en toegesproken.
Enfin.. we hebben uiteindelijk een hele goede vlucht gehad en werden hartelijk ontvangen door familie en vrienden op Schiphol.
We hebben een fantastische tijd gehad in Zuid-Afrika, iedereen heel erg bedankt voor de leuke en spontane reacties!
Als afsluiter, zie onderstaande link:
http://www.youtube.com/watch?v=EnW1B_yusok
Heel veel liefs,
Claus, Alice en Sabine
16 t/m 20 juni 2010
's Ochtends 16 juni zijn we vroeg vertrokken en onderweg kwamen we sneeuwballengevechten tussen kinderen tegen, wat voor de Zuid Afrikanen ook heel speciaal was.
Aangekomen in Ballito, troffen we een prachtig aangelegd resort aan. We hadden besloten drie volle dagen een time-out te nemen en lekker te relaxen aan het strand.
Op 19 juni stond ons een spannende sleutelwedstrijd te wachten, waar we enorm naar uitkeken. We zijn 's ochtends bij tijds vertrokken richting Uhmlanga, waar we de auto konden parkeren en met shuttle bussen naar het oranjepark aan het strand werden gebracht. Ongeveer 2000 mensen stonden te dansen op Nederlandstalige muziek. Het was een hele goede opwarmer voor de wedstrijd. Rond half 12 kwam de burgemeester van Durban om de oranjefans te bedanken voor het prachtige spektakel voor de wedstrijd, dat er zoveel oranjefans naar het strandfeest waren gekomen. Om 11.45uur gingen we in een grote oranjeoptocht, voorafgaand door twee trommelaars en begeleid door de bereden politie, op weg naar het stadion (met een ongelooflijk aantal internationale en nationale media). In het stadion was de sfeer veel beter dan bij de wedstrijd in Johannesburg. Nu werd er veel meer gezongen en hadden we minder last van de vuvu's. Bovendien hadden we prachtige plaatsen, namelijk op rij 3 vanaf het veld! Toen het 1-0 werd, stond het stadion van Durban op zijn grondvesten te schudden. Allerlei nationaliteiten, oranje gekleurd, gingen uit hun dak.
Op de terugweg was ook alles goed geregeld en waren we op tijd weer in Ballito. Deze avond moesten we aan onze nachtuurtjes denken, omdat we om half 4 's ochtends moesten opstaan. Om 6.55uur zijn we gaan vliegen van Durban naar Port Elizabeth.
Het was een korte vlucht van een uurtje, dus stonden zo weer op de landingsbaan. Onderweg hebben we de mooie zonsopgang vanuit zee kunnen zien. In Port Elizabeth stond onze nieuwe auto klaar, wederom een Toyota Corolla Sedan. Hiermee zijn we gelijk doorgereden naar ons nieuwe verblijf: Orange Elephant Lodge te Addo.
's Middags zijn we naar een Crocs & Lions Range geweest. Dit was geweldig, omdat we daar ook de leeuwenwelpjes vast mochten houden.
Hierna hadden we nog tijd over en zijn we naar een het Raptor & Reptile Centre geweest. Voor meer details zie foto's!
Bedankt voor deberichten en we wachten op jullie reacties op dit verhaal en debijbehorende foto's!!
Liefs en tot horens in Cape Town,
C&A&S
Van zomertemperatuur naar wintertemperatuur
Deze dag, 12 juni, hebben we weer lekker cultureel gedaan. We zijn naar Swazi Cultural Village geweest, waar ze een spectaculaire dans- en zingshow gaven. Na de show hebben we met de toeschouwers het werkelijke leven van de plaatselijke stam nagespeeld. Alice had de hoofdrol, zij was de ´grandma´, Claus was een neef en moest om toestemming te vragen voor iets op zijn knietjes voor grandma. Sabine was de pakezel van grandma en moest op haar knietjes de tas van grandma aannemen en dragen! We hebben hier heel veel om gelachen. Dit was wel de werkelijkheid vroeger, men toonde hiermee respect voor de ouders.
Daarna zijn we teruggegaan naar de lodge, waar we een tip kregen van een Nederlands Backpackers meisje. Zij vertelde ons over ‘The Candles'. Dit was een winkel, waar kaarsen met de hand werden gemaakt. Je kon het zo gek niet bedenken of ze hadden het figuur/ vorm wat je maar wilde. Daarbij waren nog enkele winkels met leuke handwerk souvenirs.
Nadat we wat souvenirs hadden gekocht, zijn we naar ‘The House on Fire' geweest. Dit is een soort van disco, waar privéfeesten worden gehouden en deze ruimte wordt ook gebruikt voor feesten na de wedstrijden van Zuid-Afrika.
Inmiddels was de wedstrijd van Argentinië al bezig en hebben we nog een stuk gekeken vlakbij de lodge in een restaurant. In de restaurant was duidelijk te merken dat de gast koning was. Zodra je om iets vroeg, werd het meteen voor je geregeld. Een voorbeeld: we hadden een Europese reisstekker nodig voor de laptop, want die waren we vergeten mee te nemen vanuit de lodge. De manager ging deze stekker persoonlijk voor ons halen bij de supermarkt!
Na het eten hebben we de wedstrijd Engeland-USA gekeken bij onze lodge op groot scherm. Wat een leuke spannende wedstrijd was het!
's Nachts was het flink aan het waaien. De meiden schrokken om ongeveer 1 uur wakker en dachten dat de was, die we hadden laten wassen en aan onze drooglijn hing, over het hele terrein verspreid zou liggen. Gelukkig bleek dit niet zo te zijn en hebben zij de was netjes binnen gebracht. In de tent was het lawaai van de storm goed te horen en te merken, dus hebben we niet goed geslapen.
Om ongeveer 9 uur, nadat we de mensen van de lodge gedag hadden gezegd, stapten we de auto in voor de reis van Swaziland naar Pretoria. Op weg naar de eerste game in Johannesburg!
Na een voorspoedige reis waren we om ongeveer 2 uur aangekomen in Pretoria. De lodge van Pretoria lag tegenover het Burger Park midden in het centrum, waar de wedstrijden van het WK op groot scherm werden uitgezonden. In onze lodge zaten een aantal Nederlanders die ook de volgende dag naar de wedstrijd Nederland-Denemarken gingen. Zij gaven aan, dat we snel moesten zijn voor de tickets, omdat er grote problemen waren met de smartcardautomaten (automaten waar je je tickets kreeg) die niet werkten. In plaats daarvan zouden er balies zijn geopend en moesten sommigen, volgens de Nederlanders, wel 16 uur wachten. We hebben toen maar gauw een taxi gebeld om de tickets te halen. Toen we daar aankwamen konden we al snel door de VIP ingang (dankzij de praatkunsten van Claus) onze kaarten bemachtigen. In totaal waren we maar 20 minuten kwijt! 's Avonds zijn we vroeg ons bedje ingedoken om fit te zijn voor de wedstrijd.
14 juni!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Yess eindelijk!!
Om 9.45uur zijn we met de trein vertrokken richting Johannesburg om de wedstrijd te kijken in het gigantische stadion (er kunnen 90.000 mensen in). Na een lange treinreis van 2 uur kwamen we aan in de oranjegolf. Gelukkig waren we met de trein gegaan, want het gehele autoverkeer stond vast. We keken onze ogen uit, allerlei nationaliteiten waren oranje gekleurd, op een paar Denen na. Iedereen was erg enthousiast over onze outfit (oranje overall, grote oranje zonnebril, Lies+Bien hadden een klein oranje handtasje en nog een aantal toeters en bellen). Het duurde ook niet lang voor we op de internationale televisie kwamen (3x zelfs!). Nadat we ongeveer 50x op de foto waren gezet konden we dan eindelijk het stadion in!
Ondanks dat het stadion zo groot is, leek het in het stadion veel kleiner. Het was een zeer mooi stadion, waar de sfeer er goed in zat. In Zuid-Afrika hebben we al heel wat lawaai van vuvuzelaas meegemaakt, net als het lawaai dat op televisie is te horen. Daarentegen viel het in het stadion reuze mee. De reden: het schijnt dat het meeste lawaai bij de wedstrijden van een Afrikaans land voorkomt.
Net voordat de wedstrijd begon, mochten we van de security onze vlag ophangen (zie foto). BTW: de beveiliging was goed georganiseerd, zowel bij het stadion als in de lucht. Nu we helemaal waren gesettled, kon de wedstrijd beginnen!
Na een sfeervolle wedstrijd zijn we weer met de trein teruggegaan richting onze lodge. Daar konden we even bijkomen van de wedstrijd. Daarna zijn we even naar plein in de buurt gegaan, waar een hoop nationaliteiten bijeen waren gekomen en het feest was. De Nederlanders stonden natuurlijk bij elkaar en daardoor vielen we nog meer op. We werden helemaal gek van al de fotoshoots die we hebben gehouden met verschillende nationaliteiten en locals.
De volgende dag, 15 juni, zijn we vertrokken uit Pretoria naar Harrismith. Of naja.. eerst kwamen we voor een klein probleempje te staan.. Alice wilde pinnen en wat gebeurde er: haar pinpas werd ingeslikt! Na wat heftige woorden, was een meisje van de plaatselijke supermarkt eindelijk bereid te bellen naar de security van de bank. Een half uur later kwam er een man in een personenwagen en wachtte samen met ons op de security. Al gauw kwam de security met een gepantserde waardetransportwagen, waaruit een man met een groot geweer stapte. Hij haalde de pinpas eruit en we konden beginnen aan de reis naar Harrismith.
We waren gewaarschuwd: Harrismith is het koudste plaatsje van Zuid Afrika. Toen we aankwamen was het dan ook maar 6 graden! We werden ontvangen door de erg lieve eigenaresse van Greenleaves Guesthouse. 's Avonds hebben we ons avondmaal gegeten voor de open haard, want inmiddels daalde de temperatuur tot -6 graden. Ongelooflijk, de dag daarvoor was het nog 30 graden warmer in Johannesburg!
Na een heerlijk glas rode wijn, zijn we vroeg ons warme bed ingedoken..
P.S: Excuses voor de late update. Deze dagen hebben we geen internet of langzaam internet gehad! We doen ons uiterste best de site up-to-date te houden!
Swaziland
Donderdag 10 juni zijn we uitgezwaaid door Maretha en Lincoln van Loeri Guest Farm. Om de reis naar Swaziland uitgerust te beginnen, hebben we weer heerlijke illy koffie gedronken. Daarna zijn we vertrokken richting de grens van Zuid-Afrika/ Swaziland. Het was een prachtige route door de bergen, af en toe afremmen voor een koe op de weg, maar alles went haha..!
Halverwege de route kwamen we het stadion van Nelspruit tegen en besloten daar een kijkje te nemen. We mochten, door de gesprekskunsten van Claus met de beveiliging, een kijkje achter het hek nemen en hebben foto's genomen van het stadion. We wilden net in de auto stappen, maar toen kwam de spelersbus van het Chileense team aan (zie foto).
Daarna hebben we onze reis voortgezet naar Swaziland, waar we al gauw merkten dat het erg bergachtig was en de temperatuur was gezakt tot 9 graden onder nul... (nee grapje.. boven nul!).
We waren al gewaarschuwd dat het behoorlijk wat tijd zou kosten om de grens over te komen, en hier kwamen we al gauw achter.. Het duurde maar liefst 1,5 uur voordat we Swaziland in mochten rijden (zie foto's).
Vanuit Oshoek (grenspost) zijn we doorgereden naar onze lodge in Lombamba: Lidwala Backpackers Lodge. Toen we aankwamen, werden we naar ons huisje.. ehhh correctie... tent gebracht. Het is een heel mooi, heuvelachtig terrein.
We zijn de omgeving gaan verkennen, hebben weer overheerlijk gegeten en toen teruggekeerd naar de lodge. In de lodge zaten veel verschillende nationaliteiten, wat het WK gevoel versterkte. Na een potje yathzee zijn we in onze slaapzak gekropen, als echte backpackers.
Vrijdag 11 juni.. het WK begint!! De medewerkers van de lodge waren al druk bezig met de veranda om ons in de voetbalstemming te brengen.
Om 10 uur werden we verwacht bij de receptie en gingen we mee met Swaziboy Mpho voor een culturele wandeltour door Lombamba. We hebben veel gezien, zeer indrukwekkend, waaronder het nationale stadion van Swaziland, de kerk en het regeringsgebouw. Voor king sobhuza II, die in 1989 was overleden, was een nationaal museum (inclusief een mausoleum) als herdenkingsplek. Zijn graf was niet in het mausoleum, maar in de bergen. De overledenen van Swaziland worden namelijk in de bergen begraven, waar je als toerist niet kan komen. Deze koning heeft een grote indruk achter gelaten bij de bevolking. Hij heeft er onder andere voor gezorgd dat Swaziland een onafhankelijk land werd. De gehele Swazi-bevolking heeft altijd veel respect gehad (en nu nog) voor deze man.
Na al deze informatie te hebben verwerkt, was het tijd om de lokale bevolking (het armere gedeelte) te bezoeken. Dit was erg ingrijpend, we werden keihard geconfronteerd met het verschil tussen de rijkdom die wij kennen en de armoede die in dit dorp te zien was. In dit dorp hebben we de plaatselijke bevolking ontmoet en zijn op visite geweest bij een plaatselijke artiest (naam=Lucky), die samen met een oudere leerling muziek voor ons maakte. Hij was niet alleen artiest, maar ook leerde hij de kinderen om muziek te maken en te schilderen. Om een indruk te krijgen, zie de foto's. Deze tour hebben we afgesloten met een lokale BBQ. Dit betekende: geen bestek! Oftewel.. met de handen eten.
's Avonds hebben we de openingswedstrijd Zuid-Afrika tegen Mexico gekeken in het restaurant met Zuid-Afrikanen. We hoorden er helemaal bij, want we hadden een Zuid-Afrikaans shirt aan. Wanneer het eerste doelpunt was gemaakt door Zuid-Afrika, gingen de ‘locals' helemaal los (en dan écht los!)... Wat een sfeer (en lawaai van vuvuzelaas)!
BTW: Heel erg bedankt voor de leuke, spontane reacties!!
Tot het volgende verhaal!
Liefs, C&A&S
HOT NEWS HOT NEWS HOT NEWS HOT NEWS HOT NEWS HOT NEWS HOT NEWS
Hakuna Matata
Dinsdagochtend hebben we eerst ontbeten met een lekker kopje illy koffie... Eindelijk hadden we goede koffie gevonden! Tot nu toe hadden we alleen Nescafé gedronken, wat meer op thee leek...
Om ongeveer 10uur werden we verwacht bij Lincoln (eigenaar van de lodge) voor een rondleiding in de bananenplantage. We keken onze ogen uit, de plantage was zo ongelooflijk groot!
Om kwart over 2 's middags zijn we opgehaald door 2 Rangers (André en Bernard) en naar Sabi Sands Wildpark gereden voor een middag/avond safari. We gingen op zoek naar the big 5. Eerst zijn we naar de lodge gereden van het park en daar werden we hartelijk ontvangen met koffie en koekjes(!). De rangers hadden de koelboxen ingepakt met allerlei lekkernij. Het werd steeds spannender.. maar gelukkig hadden we Bernard met zijn geweer in de aanslag, voor het geval dat er 1 van the big 5 in de auto zou springen (lichtelijk overdreven! Tussendoor zijn we nog even gestopt om naar de schitterende zonsondergang te kijken, onder het genot van een hapje en een drankje. We hebben impala's (mc donalds worden deze dieren genoemd ivm het enorme aantal ± 170.000), giraffe, buffels (400 maar liefst in 1 kudde, waar we door waren omringd) en een hyena. The lion sleeps that night... net als de luipaarden, olifanten, neushoorns en zebra's.. Máár 1 hoogtepunt van de avond: dat we een kameleon vonden, die we mochten vasthouden (zie foto's). Uiteindelijk hebben we de avond afgesloten met een diner á la Zuid-Afrikaans. Na het diner hebben de Rangers ons weer thuis afgezet bij de lodge, waar we al snel na deze indrukwekkende dag in slaap vielen.
P.S. Toen we weer terug waren, kregen we geweldig nieuws van Lincoln:::::: de achtergebleven tassen van Claus en Alice waren aangekomen bij de lodge!
Onze klok was ook op woensdag, net als de andere dagen, ingesteld op 6.30uur. Na het ontbijt zijn we met onze auto vertrokken naar het Krugerpark (we hadden een fantastische route doorgekregen van de eigenaren van de lodge). Het bleek al snel de moeite waard, na 10 minuten rijden kwamen we al de eerste dieren tegen: giraffe. Waarna er nog velen volgden (zie de foto's). We hadden het geluk dat er een Safari-auto voor ons reed, die vrij snel in de gaten had waar de dieren zaten. Op een aantal viewpoints konden we uit de auto om de benen te strekken en van het uitzicht en het weer te genieten (het was 28 graden!). Het Krugerpark is ongelooflijk groot (van noord naar zuid is het 400km lang!), veel groter dan we dachten, namelijk ongeveer zo groot als Nederland (misschien nog wel groter, kan je het je voorstellen?). Achteraf bleek, dat we er geen 4 uur over hadden gedaan (zoals ze zeiden bij de lodge), maar 7,5 uur...
Kortom: the big 5 hebben we gezien, wat we niet hadden durven dromen!
Deze spannende dag hebben we afgesloten met een lekkere avondmaaltijd in Hazyview. Ter info: het eten is super en qua prijs-kwaliteitverhouding, is de prijs zeer laag! Voor een diner met z'n 3tjes (3-gangen) zijn we in totaal ongeveer 40 euro (alles inclusief) kwijt.
Geniet van de foto's en tot ons volgende verhaal!
Liefs, C&A&S
Onze eerste dagen!
Na een spannende tocht met de taxi (blijkbaar mag de taxi harder rijden de anderen) kwamen we om 07.00uur aan bij ons eerste hostel Purple Palms in Kempton park. Het was er erg koud, ongeveer 5 graden en konden pas om 10.00uur onze kamer in!!
We zijn toen lekker neergeploft op de bank om even bij te komen. Sabine was uitgeput van de reis, dus was op de bank in slaap gevallen.
Claus en Alice zijn naar de supermarkt gegaan om toiletspulletjes te kopen, aangezien zij hun tassen nog niet hadden. Sabine is toen achter de computer gedoken (internet was gratis!!) om de site te updaten en te msn'en met Roy. Toen Claus en Alice weer terug waren, hebben we tosti's gegeten.
Tegen de middag hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten (het was inmiddels alweer ongeveer 22 graden), want de kamers waren om 10.00uur nog niet klaar. We zijn om ongeveer 12uur naar een winkelcentrum gelopen om onze lokale prepaid-simkaart (Zuid-Afrikaans nr) op te laden en het avondeten te halen met een heerlijke rosé, zodat we goed konden slapen 's nachts (haha). Toen we terugkwamen konden we onze kamers nog steeds niet in (13.00uur). Alice en Sabine waren maar op de bank in slaap gevallen, totdat ze werden gewekt en de kamer klaar was.
Om half 3 heeft een jongen van Purple Palms ons afgezet bij het vliegveld van Johannesburg, om onze auto op te halen. Daar werden we prima geholpen en reden weg met een Toyota Corolla Sedan.. Of naja reden weg.. Claus was als eerste de pineut en moest leren links te rijden. Na 5 x in plaats van het knipperlicht de ruitenwissers te hebben aangedaan, reden we weg alsof we inwoners waren van Zuid-Afrika (een beetje overdreven).
Na een spannende rit kwamen we weer aan bij Purple Palms. We hebben heerlijk van het zonnetje genoten met een rosé erbij en chips. Na het avondeten (heerlijke panini's en pie's met champignons en ui) zijn we ons bed ingedoken om 19.30uur.
Na een heerlijke douche en een heerlijk ontbijt op ons terrasje, stapten we om 09.15uur de auto in op weg naar Hazyview. Onderweg zijn we gestopt bij de Sabie Waterfalls, waar we hele mooie foto's hebben gemaakt (zie foto's die zijn bijgevoegd).
Hierna zijn we doorgereden naar Loerie Guest Farm in Hazyview. Toen we aankwamen werden we op z'n Zuid-Afrikaans hartelijk ontvangen door Lincoln en Maretha Visser, die ons gelijk het een en ander hebben uitgelegd over de omgeving. Op het terrein is een schitterende bananenplantage, waar we gewoon de verse bananen kunnen plukken (deze smaken heel anders dan de Nederlandse bananen, deze komen niet groen, maar geel van de boom.
Onder een volle sterrenhemel namen we een heerlijk glas rosé bij ons zwembad, om de dag af te sluiten. Dit was heel erg ontspannen, totdat de meisjes geritsel hoorden in de struiken... ze vlogen van hun stoel bijna het zwembad in (bijna inclusief Claus).. renden als een gek naar onze privétuin toe en wachtten daar in spanning af. Uiteindelijk bleek het loos alarm..
De volgende dag stond ons wederom een warme dag te wachten (25 graden). We zijn eerst naar Hazyview gereden om te ontbijten en daar de safari voor dinsdag te bespreken. Na dit te hebben besproken, hebben we besloten de panoramaroute te rijden:
- God's window
- Wonderview
- Berlin Waterfall
- Bourke's Luck Potholes
- Three Rondavels
Kijk naar onze foto-impressies die we hebben bijgevoegd!!
Zoals jullie kunnen zien hebben we hele mooie dingen gezien deze dag!
Na een dag veel te hebben gelopen en een aanslag te hebben gepleegd op ons lichamelijk gestel, besloten we maar pasta te gaan eten. Dit is ons heel goed bevallen, het eten was heerlijk!
P.S.: Claus heel erg bedankt, je kan fantastisch rijden (mensen vergeet niet, links rijden!!), aangezien Alice nog steeds wacht op haar lenzen die nog in de verlorentas zitten...
Tot het volgende verhaal!!
Liefs C&A&S
Wat een heenreis!!
Om 8.45uur waren we alle drie bij het KNVB Hotel. Vanaf daar vertrokken we om 9.00uur en werden we uitgezwaaid door collega's en familie.
Ineke bracht ons naar Schipho, echt geweldig! Nog heel erg bedankt hiervoor!
Om 10.00uur kwamen we aan op Schiphol, ingecheckt en daarna een lekker bakkie koffie gedronken:)
Om 12.10uur moesten we bij de gate zijn, maar ja de meisjes moesten eerst nog wat shoppen en dan weet je het wel....
Met een kleine vertraging van een half uur, gingen we om 13.35uur de lucht in. Aan boord hadden we alle ruimte in de privejet, wel geteld 27 stoelen van de 140 stoelen waren bezet.
De route was: Amsterdam/ Frankfurt/ Florence/ Sicilië/ Tripoli (waar we aankwamen om 16.40uur)
Na een overstap van 3uur, op de ultra moderne luchthaven van Tripoli (NOU NIET!! We hadden geen eens bereik met ons mobiel), vlogen we door om 20.15uur, wederom met vertraging van 45 minuten.
De vertraging werd gelukkig al snel weer goed gemaakt, doordat we geen 8.50uur zouden vliegen, maar 7.45uur naar Johannesburg.
De lange vlucht verliep goed en we zijn veilig geland in Johannesburg. Helaas zijn Claus en Alice allebei 1 tas kwijt.. We hopen dat deze snel weer boven water komen!
Tot snel!